Powiększ
Powiększ zdjęcie

Franciszka Kaczmarek i Eugeniusz Kaczmarek

Rok przyznania nagrody:
2000

Kategoria:
Kategoria I. Twórczość plastyczna, zdobnictwo, rękodzieło i rzemiosło ludowe, folklor muzyczno-taneczny

Dziedzina:
Muzyka. Tancerz. Tancerka

Region:
Łódzkie, powiat sieradzki, Chojne

Franciszka urodziła się w 1931 roku w Chojnem, a jej mąż Eugeniusz w 1929 roku w Bobrownikach. Małżonkowie mieszkali we wsi Chojne. Tworzyli parę taneczną prezentującą autentyczny, tradycyjny sposób wykonywania tańców sieradzkich. Swoje umiejętności, kunszt i talent rozwijali przede wszystkim na wiejskich potańcówkach.

Oboje byli członkami Zespołu Obrzędowego z Chojnego i odgrywali główne role w widowiskach przygotowywanych przez grupę. Na szczególną uwagę zasługuje rekonstrukcja wesela sieradzkiego, w którym Franciszka grała swatkę, a Eugeniusz drużbę weselnego. Role te oparte były na rozbudowanych, solowych partiach wokalnych oraz scenach tradycyjnego tańca.

Państwo Kaczmarkowie wielokrotnie uczestniczyli, wraz z Zespołem Obrzędowym z Chojnego, w Ogólnopolskich Konkursach Tradycyjnego Tańca Ludowego w Rzeszowie. W 1984 i 1989 roku dwukrotnie zdobyli główną nagrodę – „Taneczny Krąg”. W 1986 roku, na III Ogólnopolskim Konkursie Tradycyjnego Tańca Ludowego w Rzeszowie, otrzymali wyróżnienie w kategorii par tanecznych, a w 1994 roku – I nagrodę. Zostali również docenieni podczas Przeglądu Zespołów Folklorystycznych Województwa Sieradzkiego w 1992 roku (zdobyli I nagrodę). Eugeniusz Kaczmarek otrzymał także nagrodę Wojewody Sieradzkiego w 1994 roku.

Jako doskonali tancerze zapraszani byli na specjalne pokazy i szkolenia etnograficzne prowadzone przez Wojewódzki Dom Kultury w Sieradzu. Eugeniusz Kaczmarek swoje umiejętności taneczne prezentował także podczas ogólnopolskiego seminarium dla instruktorów tańca ludowego w Rzeszowie w 1994 roku.

Nagrania video pary tanecznej Franciszki i Eugeniusza Kaczmarków znajdują się w Wojewódzkim Domu Kultury w Sieradzu i Wojewódzkim Domu Kultury w Rzeszowie.

Franciszka Kaczmarek zmarła w 2013 roku.

 

Barbara Zagórna-Tężycka