Piotr Dziadosz urodził się  8 III 1904 r. we wsi Wolica, zamieszkały do śmierci we wsi Bilsko k/Janowa Lubelskiego (woj. lubelskie). Pochodził z rodziny chłopskiej. Sam też był rolnikiem gospodarującym wraz z żoną (pobrali się w 1925 r.) na niewielkim, 4-morgowym gospodarstwie. Aby utrzymać rodzinę Piotr i Felicja oprócz rolnictwa musieli zajmować się różnymi pracami dodatkowymi. Razem pracowali w kopalni przy wydobywaniu kamieni. W porze zimowej Piotr trudnił się stolarstwem. Oboje mieli zamiłowanie do muzykowania. P. Dziadosz zaczął uczyć się gry na skrzypcach mając 10-12 lat. Uczył się sam, ze słuchu, podpatrując i naśladując starszych muzykantów ze wsi. Jeden z nich, kiedy Piotr umiał już zagrać kilkanaście „kawałków” (melodii), zabierał go na wiejskie zabawy i inne „pograjki”. W czasie takiego muzykowania poznał swoją przyszłą żonę, która grała na bębenku z pobrzękadłami w kapeli, w której skrzypkiem-prymistą był jej brat. Wkrótce utworzyli własną kapele i grywali na weselach i zabawach we wsi i najbliższej okolicy. W czasie II wojny światowej P. Dziadosz zachorował i po pewnym czasie stracił wzrok. Zrozpaczony zarzucił granie. W 1983 r. na prośbę organizatorów Przeglądu Zespołów Artystycznych „Senior” P. Dziadosz wziął ponownie do ręki swój ulubiony instrument i wraz z żoną, która przygrywała na bębenku, wystąpili jako kapela z Bilska. Na przeglądzie tym otrzymali najwyższą nagrodę. W następnym roku Dziadoszowie wzięli udział jako kapela w Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym, gdzie otrzymali I nagrodę. Podczas trwania Festiwalu Dziadoszowie nagrali dla Redakcji Ludowej Polskiego Radia w Warszawie kilkadziesiąt utworów z regionu biłgorajskiego wyróżniających się nieskażoną autentycznością i archaicznością. Utwory te były wielokrotnie odtwarzane w audycjach radiowych, krajowych i zagranicznych.

Piotr Dziadosz zmarł w 1990 roku.

Agnieszka Pokropek

http://www.muzykaroztocza.pl/muzyk/24/name/Kapela+Dziadosz%C3%B3w.html