Powiększ
Powiększ zdjęcie

Jan Tacina

Rok przyznania nagrody:
1977

Kategoria:
Kategoria V. Działalność naukowa, dokumentacyjna, animacja i upowszechnianie kultury ludowej

Dziedzina:
Działalność naukowa, upowszechnianie, animacja

Region:
Śląskie, Bielsko-Biała

Urodził się w 1909 r. w Oldrzychowicach na Zaolziu. Ukończył Seminarium Nauczycielskie ze specjalnością muzyczną. Pracując w szkołach na Śląsku Cieszyńskim z wielką pasją spisywał polskie pieśni ludowe. Jeszcze przed wojną zgromadził około 1400 pieśni śląskich z tego ponad 200 zostało opublikowanych. Po wojnie brał udział w Akcji Zbierania Folkloru Muzycznego (1950-1955) zorganizowanej przez Państwowy Instytut Sztuki. Kontynuował swoje badania i zapisy nutowe muzyki i tańców śląskich pracując jako etnomuzykolog w Instytucie Śląskim w Katowicach, a następnie w Muzeum Okręgowym w Bielsku-Białej. W sumie zebrał kilka tysięcy melodii oraz tekstów pieśni w różnych wariantach regionalnych. Był jednym z najlepszych znawców tańców i pieśni wszystkich regionów śląskich. Część swoich zapisów opublikował w zbiorach: „Gronie nasze gronie” (1959), „Pieśni ludowe Śląska Opolskiego” (1963), ,,Śląskie tańce ludowe. I Śląsk Cieszyński” (1981), „Kolędy beskidzkie” (1983). Prócz książek napisał wiele artykułów popularyzatorskich, konsultował zespoły folklorystyczne i wzbogacał ich repertuar o pieśni i melodie zarejestrowane podczas swoich wędrówek po wsiach Beskidu Śląskiego. Swoją działalność folklorysty traktował jako powołanie. Ocalił od zapomnienia wiele motywów folklorystycznych południowych i zachodnich regionów Górnego Śląska.

Jan Tacina zmarł w 1990 roku.

 

Aleksander Błachowski