Anna Stopka-Słowińska urodziła się na Groniku, kościeliskiej polanie (1950), wychowała się i mieszka w Kościelisku, rozległej wsi góralskiej, słynącej z najpiękniejszej tatrzańskiej doliny, z której wywodzi się wielu artystów znanych w podhalańskiej kulturze. Anna Stopka–Słowińska ukończyła Technikum Hotelarskie w Zakopanem, do 1977 r. pracowała jako księgowa w Wojskowym Zespole Wypoczynkowym. Po wyjściu za mąż poświęciła się rodzinie i wychowaniu dzieci.
Maluje na szkle od 1987 r. Zafascynowała ją twórczość Adama Słowińskiego znanego artysty (stryja jej męża Bogusława), malarza który zachęcał ją do podejmowania pierwszych prób artystycznych i był jej nauczycielem.
W obrazach Anny Słowińskiej dominuje tematyka związana z regionalną tradycją. W początkowych latach twórczości często pojawiały się przedstawienia scen rodzajowych z życia mieszkańców Podhala (prace codzienne, wesela, tańce, polowania, portrety górali, zbójników, zbójnickich frajerek i postaci legendarnych). Z czasem malarka wypracowała własny styl, dokonała wyboru tematyki sakralnej. Maluje przede wszystkim postacie świętych. Szczególną atencją otacza Madonnę, kreśli wizerunek Najświętszej Panienki w góralskim stroju, gorsecie i chuście, w kwietnym wieńcu i królewskich szatach. Tworzy różne przedstawienia Matki Boskiej (Radosnej, Bolesnej, Różańcowej) oraz kopie znanych obrazów maryjnych. Znajduje inspiracje w malarstwie kościelnym i w popularnych w kulturze ludowej oleodrukach.
Wieloletni okres twórczości zaowocował indywidualną stylistyką, widoczną przede wszystkim w stosowanej gamie kolorystycznej, nadającej obrazom charakter powagi i dostojeństwa. Malarka używa barw ciemnych i chłodnych (odcienie niebieskiego, szarego, zielonego), jednak w przedstawieniach postaci potrafi wyrazić ich wewnętrzne światło, umiejętnie wykorzystując rozświetlone akcenty, efekty jasnych barw.
W swych obrazach stosuje motywy zdobnicze charakterystyczne dla tradycyjnego malarstwa na szkle i podhalańskiej rzeźby, ornamentykę roślinną i kwiatową, elementy górskiego krajobrazu.
Artystka ma w swym dorobku udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych (m.in.: pierwsza wystawa w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem 1989, następne w Biurze Wystaw Artystycznych 1990, Galerii Związku Podhalan w Zakopanem 1992, Galerii „Camelot” w Krakowie 1993, Miejskim Ośrodku Kultury w Nowym Targu 1996, Domu Ludowym w Kościelisku 1997, Miejskim Ośrodek Kultury w Nowym Targu i Muzeum Etnograficznym w Krakowie 1998, Muzeum Sztuki Ludowej w Otrębusach (Warszawa) 2000, „Saloniku u Muz” w Obornikach Śląskich i Galerii „Antresola” w Tarnowskich Górach 2001, Świdwińskim Ośrodku Kultury – Zamek 2002, Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie 2007, udostępniała izbę twórczą podczas Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem 1989 – 2002). Od 1989 r. jest członkinią Stowarzyszenia Twórców Ludowych, od 1995 r. należy do Klubu Plastyka Amatora „Wizja” w Nowym Targu.
Anna Stopka-Słowińska brała udział w wielu konkursach i jest laureatką znaczących wyróżnień: 1991 konkurs „Na szkle malowane”, 1995 Konkurs Twórczości Ludowej w Bukowinie Tatrzańskiej – I nagroda i wyróżnienie, 1995 Międzywojewódzki Przegląd Twórczości Ludowej i Amatorskiej w Zabierzowie – III nagroda. 1995 XIX Konkurs Amatorskiej Twórczości Plastycznej – II nagroda, 1996 Konkurs Twórczości Ludowej w Bukowinie Tatrzańskiej – I nagroda, 1997 Konkurs Twórczości Ludowej w Bukowinie Tatrzańskiej – I nagroda i wyróżnienie, 1997 XXI Konkurs Amatorskiej Twórczości Plastycznej – II nagroda, 1998 i 1999 Konkurs Twórczości Ludowej w Bukowinie Tatrzańskiej – I nagroda i wyróżnienie, 2000 nagroda Zasłużona dla Ogniska Związku Podhalan w Kościelisku za podtrzymywanie i rozwijanie kultury rodzimej, 2002 Regionalny Ośrodek Kultury w Bielsku Białej – wyróżnienie w konkursie „Tradycyjne Rękodzieło Podhala, Spisza, Orawy i Pienin”, 2003 Bukowina Tatrzańska II nagroda Zarządu Fundacji „Cepelia” Polska Sztuka i Rękodzieło w Warszawie.

/red.K.M./