Stanisław Sieruta
Rok przyznania nagrody:
1988
Kategoria:
Kategoria I. Twórczość plastyczna, zdobnictwo, rękodzieło i rzemiosło ludowe, folklor muzyczno-taneczny
Dziedzina:
Muzyka. Tancerz. Śpiewak
Region:
Mazowiecki, powiat ostrołęcki, Olszyny
Urodził się 19 IX 1935 r. we wsi Olszyny i tam mieszkał. Był rolnikiem i pracował na własnym, niewielkim gospodarstwie rolnym. Do szkół podstawowych uczęszczał w Olszynach i w Wachu. Już w szkole przejawiał duże zainteresowania i zdolności artystyczne (śpiew, taniec, rysunki, recytatorstwo). Brał czynny udział w pracach szkolnych teatrów. Od najmłodszych lat żywo interesował się historią i kulturą własnego regionu. Nie tylko dużo czytał, ale wiedzę o regionie i jego kulturze czerpał od starszego pokolenia. Obdarzony muzykalnością, sprawnością ruchową, zmysłem obserwacji i zdolnością pamięciową staje się wkrótce najlepszym w okolicy śpiewakiem, muzykiem, tancerzem i gawędziarzem.
Nie poprzestawał na prezentowaniu jedynie tradycyjnych tekstów, melodii i tańców kurpiowskich, umiejętnie wzbogacał je wprowadzając własne elementy, na tyle jednak doskonałe i osadzone w charakterze folkloru kurpiowskiego, że zyskiwały one powszechne uznanie i podziw.
S. Sieruta był też „urodzonym” społecznikiem, działaczem społeczno-kulturalnym. W rodzinnej wsi organizował wśród dzieci i młodzieży zajęcia świetlicowe, zachęcał do pracy artystycznej. Wykorzystał powstały w 1969 r. w Olszynach Klub Rolnika i założył przy nim Zespół Pieśni i Tańca ,,Olszyny”. Poprzez popularyzację dawnego, autentycznego folkloru puszczańskiego zespół zyskał wkrótce duży rozgłos i uznanie.
Był zapraszany na doroczne Dni Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce (od 1974 r.), na imprezy folklorystyczne ,,Miodobranie Kurpiowskie” w Myszyńcu (od 1976 r.), trzykrotnie uczestniczył w Ogólnopolskich Festiwalach Folklorystycznych w Płocku (od 1975 r.). Na XIX Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym w 1985 r. S. Sieruta występując indywidualnie w kategorii śpiewaków-solistów otrzymuje I nagrodę.
Ciągle doskonalił umiejętności artystyczne i pogłębiał swą wiedzę jako regionalista i instruktor. W 1973 r. był uczestnikiem rocznego Seminarium Folklorystycznego organizowanego przez WOK w Warszawie, w 1977 r. otrzymał uprawnienia instruktorskie w zakresie specjalizacji folklorystycznej.
Wraz z Zespołem S. Sieruta wyjechał w 1975 r. na Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny do Belgii i tegoż roku wchodzi w skład polskiej pielgrzymki do Rzymu z okazji Roku Świętego, gdzie zaprezentował „program kurpiowski” dla międzynarodowej publiczności.
Posiada liczne nagrania w Polskim Radio i TV, oraz nagrania archiwalne w Instytucie Sztuki PAN. Występował w filmach TV „Wesele na Kurpiach” i „Mapa Folkloru - Kurpie”. Uprawiał amatorsko także plastykę (rzeźba i malarstwo).
Był członkiem i działaczem Mazowieckiego i Kurpiowskiego Oddziału STL. W swoim środowisku był cenionym działaczem społeczno-kulturalnym, pełnił wiele funkcji w organizacjach młodzieżowych, spółdzielczych i samorządzie terytorialnym.
Stanisław Sieruta zmarł 8 października 2016 roku.
Marian Pokropek
Laureaci Nagrody 1988
- Henryk Burzyński
- Adela Jabłońska-Szczuchniak
- Stefania Konopka
- Marianna Kowalska
- Stefan Ślażyński
- Antoni Łempicki
- Stanisław Sieruta
- Leon Widz
- Zespół Regionalny „Podhale” z Nowego Targu
- Kapela Franciszka Hirta „Chrośniczanie” z Chrośnicy
- Bożenna Golcz
- prof. Aleksander Jackowski
- Stanisław Weremczuk
- Jan Banaszak
- Stanisław Kmieć
- Jan Mincewicz
- Kazimiera Walczak
- Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie