Aleksander Bobowski urodził się w 1918 roku we wsi Dybki – Grabniak w pobliżu Ostrowi Mazowieckiej. Podczas okupacji aresztowany był za współpracę z partyzantką AK i przeżył kilkuletnią gehennę niemieckich więzień i obozów koncentracyjnych (Pawiak, Majdanek, Bergen-Belsen).

Pierwsze melodie rozgrywał ze śpiewu matki i wuja, który był skrzypkiem, zaś pierwszy karnawał „ograł” w 1929 roku jako 10-letni chłopak. W tym też roku zaczęto zapraszaćgo jako muzyka na wesela. Ważniejszych umówionych zabaw i wesel miał w swojej karierze muzykanckiej około tysiąca, głównie w parafiach Długosiodło, Poręba, Brańszczyk w Puszczy Białej, a także przez 9 powojennych lat w okolicach Pasłęka. Wszystkich swoich młodszych braci uczył stawiać pierwsze kroki muzyczne (Stanisław – skrzypce, Czesław i Bolesław – harmonia trzyrzędowa, Władysław – bębenek).

Po dwudziestoletniej przerwie, w 1995 roku, powrócił do skrzypiec. Jako solista zdobył Złotą Basztę (w 1996 roku) i I nagrodę (w 2002 roku) na Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu, a z kapelą braci Krucińskich II nagrodę (w 1999 roku). Wielokrotnie grał w warszawskim „Domu Tańca” i w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego.

Wydawnictwo IN CRUDO wydało w 2003 roku w serii „Portret Muzykanta” płytę monograficzną skrzypka.

Aleksander Bobowski zmarł w 2007 roku.

Remigiusz Mazur-Hanaj