Urodził się 10 X 1902 r. w Kadzidle i tam mieszkał przez całe życie.

Będąc dzieckiem nauczył się wycinankarstwa: „Kiedy schodziły się dziewczyny do wycinania, przysiadałem do nich i patrzyłem jak to robią, potem sam próbowałem, one poprawiały i tłumaczyły jak robić”. Lata I wojny światowej przeżył na terenie Rosji. W latach 1918-1939 pracował na kolei wąskotorowej w Kadzidle. W czasie II wojny światowej jako żołnierz Batalionu Kurpiowskiego został ranny pod Myszyńcem. Po wojnie pracował w urzędzie gminnym, a od założenia Spółdzielni CPLiA „Kurpianka” (1950 r.) stał się jej stałym współpracownikiem. Wykonywał wycinanki oraz był członkiem zespołu folklorystycznego działającego przy Spółdzielni. Wyróżniał się jako doskonały tancerz starych tańców kurpiowskich, znał wiele przyśpiewek i pieśni. Z jego wiedzy taneczno-wokalnej korzystał Tadeusz Sygietyński włączając do repertuaru Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze” pieśni i tańce kurpiowskie. W starszym wieku ograniczył się do wykonywania wycinanek o tradycyjnych wzorach kurpiowskich: leluj, gwiazd i kogutów. Wcześniej robił też pająki (kierce) z grochu i bibuły, palmy wielkanocne, lepił z ciasta „nowe latka” i ,,byśki”.

Uczestniczył w ponad 30 konkursach i wystawach sztuki ludowej. Z Zespołem wyjeżdżał na liczne występy w kraju i za granicą, był wielokrotnie nagradzany. Wycinanki P. Puławskiego znajdują się w muzeach: m.in. w Ostrołęce, Łomży, Nowogrodzie, Warszawie, Toruniu, także w CPLiA i w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego. Za działalność artystyczną otrzymał w 1976 r. Złoty Krzyż Zasługi.

Piotr Puławski zmarł 31 stycznia 1982 roku.

Marian Pokropek