Józef Sulowski (1903-1989), skrzypek, cymbalista, do II wojny światowej był znanym w okolicy muzykantem, jego pierwszym nauczycielem był stryj. Także po wojnie Józef grywał na zabawach i weselach, potem - odłożył instrument. Wrócił do niego na początku lat 70-tych, zachęcony przez Mariana Domańskiego, który kilkakrotnie, w odstępach paru lat, dokonał dla Polskiego Radia archiwalnych nagrań kapeli z Biskupia. Utrwalony został w ten sposób cały repertuar tańców tej części regionu lubelskiego (to przede wszystkim polki i oberki po starych muzykantach), a także tradycyjne pastorałki, śpiewane przez braci Sulowskich od najmłodszych lat, gdy chodzili po wsi z kolędą. Te archiwalne nagrania - to zapis najstarszego stylu muzykowania. To muzyka szorstka, chropawa, może mało efektowna, przywołująca obraz wiejskiego muzykowania jeszcze z końca ubiegłego wieku. Józef Sulowski nigdy nie był skrzypkiem popisującym się sprawnością techniczną. Grał chętnie dla siebie, z wewnętrznej potrzeby muzykowania.

Zachęceni do uczestniczenia w przeglądach i festiwalach folklorystycznych w latach 1970-1984 dali wiele występów publicznych. Kilkakrotnie koncertowali na Festiwalach Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym, gdzie zdobyli pierwszą nagrodę.

Anna Szotkowska