Urodził się w 1927 r. w Targowisku na Roztoczu. W czasie okupacji działał w Armii Krajowej. Po maturze zdanej w Lublinie studiował w Warszawie grę na organach, dyrygenturę i kompozycję pod kierunkiem Tadeusza Szeligowskiego. Nie wyrzekł się jednak więzi z miejscem urodzenia i kulturą muzyczną wsi. Przyjął pracę na stanowisku dyrygenta Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze” i odtąd folklor uznał za sprawę główną w swoim życiu zawodowych. Od 1967 roku do śmierci pracował w Redakcji Muzyki Ludowej Polskiego Radia. Zarejestrował kilka tysięcy nagrań ludowych muzyków, śpiewaków, poetów. Obecnie nagrania zachowane w radiowym archiwum stanowią niezwykle cenny zasób unikalnych źródeł dokumentujących wielu nieżyjących już skrzypków, cymbalistów, kapel i twórców ludowych. Profesjonalna ich jakość jest nie tylko cenna dla emisji radiowych, ale stanowi też dużą wartość jako źródło naukowe. Marian Domański był też związany z Ogólnopolskim Festiwalem Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym od jego początku tj. od 1967 roku. Uczestniczył w jury i dokumentował najciekawsze zjawiska i najlepszych grajków i śpiewaczki. Wymyślił i sam prowadził konkurs ,,Bosej nóżki” wzorowany na doświadczeniu z własnego dzieciństwa. Jego nazwa pochodzi od zwykle bosych nóg pastuszków. Zabawa polegała na robieniu przez dzieci na łące, pod okiem mistrza, najprostszych instrumentów muzycznych - świstawek, bączków, grzechotek, furkaczy z kory i bekaczy, fujarek itp. Prowadzący udzielał pouczeń, demonstrował sposób wykonywania, opowiadał zabawne epizody, objaśniał i na koniec urządzano „koncert” na wykonanych instrumentach i rozdawano nagrody. Konkurs nie znalazł kontynuatorów.

Marian Domański zmarł w Warszawie w 1991 roku.

(Biogram opracowano w oparciu o informacje uzyskane od Marii Baliszewskiej, Kierowniczki Radiowego Centrum Kultury Ludowej przy 2 Programie Polskiego Radia SA.)

Aleksander Błachowski