Jerzy Witek
Rok przyznania nagrody:
1976
Kategoria:
Kategoria I. Twórczość plastyczna, zdobnictwo, rękodzieło i rzemiosło ludowe, folklor muzyczno-taneczny
Dziedzina:
Plastyka. Rękodzieło. Garncarz
Region:
Lubelskie, powiat kraśnicki, Bęczyn
Urodził się 23 I 1899 r. w Bęczynie k/Urzędowa i tamże mieszkał. Pochodził ze starej rodziny garncarskiej o trzypokoleniowej tradycji. Po ukończeniu trzyklasowej szkoły starego typu, naukę rzemiosła wraz z bratem Pawłem rozpoczął w warsztacie ojca - Mariana Witka. Już w okresie międzywojennym założył własny warsztat, który przez długie lata stanowił podstawę utrzymania, mimo że posiadał też niewielkie gospodarstwo rolne. Produkował ceramikę użytkową: garnki, dzbany, misy, dzieżki, doniczki itp. Naczynia glazurował. Po 1950 r. na skutek zmniejszenia popytu na naczynia gliniane, a także z powodu pogarszającego się zdrowia zaczął wykonywać figurki ceramiczne i wkrótce zasłynął jako jeden z bardziej zdolnych ,,rzeźbiarzy ceramicznych”. Lepił różnorodne figurki przedstawiające sceny z życia dawnej i współczesnej wsi (np. orka pługiem, orka na traktorze), postacie legendarne, różne typy ludowe, a także ptaki i zwierzęta, z których najbardziej oryginalnymi były jeże, jelonki, barany, dziki itp. Wykonywał też kropielniczki, lichtarze, krucyfiksy, postacie Chrystusa i świętych. Tworzył wielofiguralne kompozycje - szopki, wesela, orkiestry wiejskie, kolędników. Naczynia i rzeźby zdobił zielonkawymi lub brązowymi glazurami.
J. Witek już w 1947 r. wziął udział w pierwszej wystawie sztuki ludowej w Lublinie. Od tego czasu uczestniczył stale w wielu wystawach i konkursach regionalnych i ogólnopolskich zdobywając nagrody i wyróżnienia. Np. w konkursie „Polskie szopki ludowe” (Warszawa 1971) zdobywa III nagrodę. Jego prace od 1954 r. zaczęły pojawiać się na wystawach polskiej sztuki ludowej za granicą: Rzym, Londyn, Bazylea, Moskwa, Debreczyn, Bratysława, Berlin i in. Współpracował z CPLiA i Muzeami. Był członkiem STL. Wielokrotnie uczestniczył w Cepeliadach, przeglądach i targach sztuki ludowej w Kazimierzu Dolnym, Płocku, Warszawie, Krakowie, Mielcu, Lublinie, Gnieźnie i in., często na miejscu demonstrując techniki garncarsko-rzeźbiarskie. Prace J. Witka (naczynia i rzeźby ceramiczne) posiadają liczne muzea: Lublin, Warszawa, Kraków, Toruń, Płock, a także znajdują się w różnych kolekcjach krajowych i zagranicznych.
Jerzy Witek zmarł 5 września 1989 roku.
Marian Pokropek
Laureaci Nagrody 1976
- Zofia i Stanisław Chrząstowscy
- Aleksandra Czelusta
- Olimpia Jaroszewicz
- Jan Kawulok
- Władysław Kirstein
- Czesława Konopka
- dr Franciszek Kotula
- Wincenty Krajewski
- Józef Lurka
- Aleksander Oleszczuk
- Ewelina Pęksowa
- dr Kazimierz Pietkiewicz
- Józefa Siwek
- Mateusz Startek
- Jerzy Witek
- prof. Maria Znamierowska-Prüfferowa
- Kapela Braci Bździuchów z Zamojszczyzny
- Zespół Pieśni i Tańca im. "Klimka Bachledy" z Zakopanego i jego kierownik Józef Pitoń
- Zespół Pieśni i Tańca „Koronka” z Bobowej
- Zespół Pieśni i Tańca „Trzy pokolenia” z Podlasia
- Zofia Pokusa
- Maria Siwula
- Zespół Taneczny „Krakowiak” z Bostonu (USA)
- Zespół Tańców Ludowych „Janosik” z Filadelfii (USA)
- Zespól Taneczny „UNIÃO JUVENTUS" z Kurytyby