Barbara Grąziewicz-Chludzińska

Rok przyznania nagrody:
1995

Kategoria:
Kategoria V. Działalność naukowa, dokumentacyjna, animacja i upowszechnianie kultury ludowej

Dziedzina:
Działalność naukowa, upowszechnianie, animacja

Region:
Warmińsko-mazurskie, Węgorzewo

Urodziła się w 1939 r. w Krzemieńcu na Wołyniu. Po wojnie rodzice osiedlili się w Okonku koło Węgorzewa i Barbara Grąziewicz (nazwisko panieńskie) tutaj została na zawsze. Jako działaczka Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego zgromadziła sporo obiektów etnograficznych i otworzyła izbę regionalną w swojej wsi. Zbiory te dały początek kolekcji, którą Barbara Chludzińska, będąc już pracowniczką Powiatowego Domu Kultury Ludowej w Węgorzewie, doprowadziła w 1991 r. do postaci Muzeum Kultury Ludowej. Jest inicjatorką kilku imprez folklorystycznych obejmujących województwo suwalskie, ale odbywających się w Węgorzewie. Styczniowe ,,Herody” są przeglądem widowisk kolędniczych oraz zimowej plastyki obrzędowej. „Święto Wiosny” odbywające się w Niedzielę Palmową stanowi konkursową prezentację obrzędów wiosennych i plastyki z nimi związanej. W sierpniu odbywają się ,,Jarmarki Folkloru”, które są ekspozycją sztuki ludowej i nieprofesjonalnej oraz przeglądem zespołów folklorystycznych. Rozumiejąc problemy pogranicza etnicznego jest doskonałą opiekunką zarówno dziedzictwa kulturowego ludności polskiej, jak również ukraińskiej i niemieckiej. Prowadzi szeroko zakrojone działania popularyzatorskie wśród dzieci i młodzieży, przygotowując np. demonstracje i naukę tradycyjnych ludowych rękodzieł, ze szczególnym uwzględnieniem tkactwa, hafciarstwa, garncarstwa i plastyki obrzędowej. Utrzymuje bliskie kontakty z Polakami zamieszkałymi na Litwie i Białorusi, organizując prezentacje zespołów folklorystycznych po obu stronach granic.

Amatorskie zamiłowania do działalności kulturalnej i ludoznawczej przemieniła z czasem w pracę profesjonalną. Kompetencje swoje pogłębiła kończąc studia z zakresu pedagogiki kulturalnej na Uniwersytecie Warszawskim oraz Studium Podyplomowe Etnografii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Szczególnie godne podkreślenia jest to, że wszystkie różnorodne inicjatywy i działania Barbara Chludzińska realizuje w środowisku, które niegdyś nie przejawiało nadmiaru ambicji kulturalnych.

Barbara Chludzińska buduje nie tylko mosty między dawnymi i nowymi laty, ale też między różnymi środowiskami etnicznymi. Na tych mostach spotykają się ludzie w klimacie poszanowania wszystkich tradycji kulturalnych i dzielą się radością tworzenia piękna.

Barbara Grąziewicz-Chludzińska jest prezeską Fundacji „Dziedzictwo Nasze”, założycielką i długoletnią dyrektorką węgorzewskiego Muzeum Kultury Ludowej, twórczynią Muzeum Tradycji Kolejowej w Węgorzewie. Stale współpracuje ze Stowarzyszeniem Twórców Ludowych, od kilku lat zajmuje się Polakami z Kazachstanu, którzy osiedlili się za naszą północną granicą w obwodzie kaliningradzkim, patronuje 14 pracowniom rękodzielniczym propagującym tradycyjne zawody.


Aleksander Błachowski