Henryk Skotarczyk urodził się w 1934 roku w Zbąszyniu. Pochodził z rodziny o tradycjach muzycznych – jego dziadek grał na klarnecie, a siostra i wuj należeli do założycieli znakomitego zespołu „Wesele Przyprostyńskie”. Edukację muzyczną rozpoczął w 1947 roku u Antoniego Janiszewskiego. Od 1950 roku kontynuował naukę w założonym przez niego Ognisku Muzycznym w Zbąszyniu. Był jednym z pierwszych uczniów Tomasza Śliwy z Chrośnicy, nauczyciela gry na koźle w klasie instrumentów ludowych. W 1954 roku jako jeden z pierwszych absolwentów ukończył Państwowe Ognisko Muzyczne, a w 1957 roku podjął dalszą naukę w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia im. St. Moniuszki w Zbąszyniu.

W 1951 roku wystąpił na Festiwalu Muzyki Polskiej w Warszawie. Od 1952 roku grał na koźle weselnym w znakomitej kapeli wraz z Jerzym Stillerem (skrzypce) i Bernardem Andrysem (klarnet Es), m.in. na Centralnych Dożynkach w Szczecinie. Popularyzowała ona muzykę koźlarską, występowała na festiwalach i przeglądach folklorystycznych w kraju i poza jego granicami, zdobywając wiele nagród. Szczególnym osiągnięciem muzycznym Henryka Skotarczaka był udział w Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Ludowej w Langollen (Walia), w 1959 roku, na którym współtworzona przez niego kapela zajęła III miejsce w grupie instrumentalistów.

W latach 1968-1975 twórca pracował w Państwowej Szkole Muzycznej w Zbąszyniu jako nauczyciel w klasie instrumentów ludowych, a w okresie 1969-1973 uczył w Ognisku Muzycznym w Babimoście. Od 1978 roku prowadził klasę instrumentów ludowych w Zbąszyniu, a od 2000 roku edukację muzyczną w szkołach podstawowych i gimnazjach w Babimoście, Nowym Kramsku i Podmoklach Małych. Wychowankowie Henryka Skotarczaka aktywnie uczestniczą regionalnych wydarzeniach kulturalnych, biorą udział w festiwalach i przeglądach, zdobywają nagrody w konkursach. Pięciu synów artysty ukończyło „klasę ludową” w zbąszyńskiej szkole muzycznej, a jeden z nich również został nauczycielem gry na instrumentach ludowych.

Henryk Skotarczak był znawcą ludowego instrumentarium i cenionym budowniczym instrumentów (kozły i sierszenki), z których wiele znalazło się w kolekcjach muzealnych. W 2005 roku wykonany przez niego kozioł został nagrodzony na Ogólnopolskich Konfrontacjach Dudziarskich w Poznaniu.

W 1959 roku artysta był w gronie założycieli, a w następnych latach pełnił m.in. funkcję sekretarza i prezesa Stowarzyszenia Muzyków Ludowych w Zbąszyniu, którego głównym celem jest kształcenie umiejętności gry na instrumentach ludowych, przekazywanie tajników budowy kozła weselnego, kozła ślubnego i sierszenek, popularyzacja folkloru regionu kozła zbąszyńsko-lubuskiego oraz współorganizacja imprez folklorystycznych, np. „Biesiad Koźlarskich”.

Henryk Skotarczyk był cenioną postacią w środowisku lokalnym, które zorganizowało uroczystość jubileuszu 55-lecia jego pracy artystycznej, pedagogicznej i społecznej. Za całokształt pracy artystycznej otrzymał Odznakę Honorową „Za zasługi w rozwoju województwa zielonogórskiego” (1980), Nagrodę Dyrektora Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Zielonej Górze (1982), Medal im. Kaspra Miaskowskiego (1999), Nagrodę Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie (2004), Odznakę Honorową „Za zasługi dla województwa zielonogórskiego” (2004).

Henryk Skotarczyk zmarł 4 marca 2021 roku.

Katarzyna Markiewicz