Stanisław Stępowski
Rok przyznania nagrody:
1994
Kategoria:
Kategoria I. Twórczość plastyczna, zdobnictwo, rękodzieło i rzemiosło ludowe, folklor muzyczno-taneczny
Dziedzina:
Plastyka. Rzeźbiarz. Garncarz
Region:
Kujawsko-pomorskie, powiat włocławski, Lubień Kujawski
Urodził się 2 II 1922 r., mieszkał w Lubieniu Kujawskim. Pochodził z rodziny garncarskiej o kilkupokoleniowej tradycji. Z ostatnich przedstawicieli tego rodu garncarskiego byli bracia: Władysław (1885-1966) i Józef (1880-1965). Synami Józefa byli: Czesław (1911-1978) oraz Stanisław.
Stępowscy wykształcili też kilku garncarzy spoza rodziny. Stanisław po ukończeniu szkoły podstawowej pracował w warsztacie ojca. W latach 50-tych usamodzielnił się zakładając własny warsztat. Przez pięć lat był pracownikiem Spółdzielni Cepeliowskiej „Przyjaźń” we Włocławku. Warsztat zlikwidował w 1991 r. Oprócz garncarstwa trudnił się rolnictwem, miał niewielkie gospodarstwo.
S. Stępowski był ostatnim garncarzem na Kujawach wyrabiającym ceramikę siwą. Zdobił ją ornamentem malowanym (pobiałka) lub rytem. Ornament składał się przeważnie z linii prostych lub falistych umieszczonych na krawędzi wylewu i w środku naczynia powyżej wybrzuszenia (w dzbankach, wazonach). Stosował też technikę sgraffito. Oprócz ceramiki siwej garncarz wyrabiał też czerwoną, zdobioną pobiałką. Jego wyroby wyróżniały się rozmaitością form: były to garnki do mleka i kiszenia ogórków, dzieże, „żurowniki”, dzbany, makutry, misy, formy do ciast, kropielniczki, skarbonki dla dzieci, popielniczki, wazony, także doniczki i miniatury.
S. Stępowski w latach 60.-80. uczestniczył w wielu konkursach i wystawach sztuki ludowej zdobywając nagrody i wyróżnienia, m.in.: srebrny medal na Ogólnopolskiej Wystawie Rzemiosł Artystycznych w Warszawie w 1974 r., wyróżnienie na Ogólnopolskim Konkursie Garncarstwa Ludowego w Toruniu w 1978 r. oraz kilka pierwszych nagród na corocznych konkursach i przeglądach sztuki ludowej we Włocławku, Inowrocławiu, Ciechocinku.
Garncarz był często zapraszany do udziału w różnych imprezach folklorystycznych i targach sztuki ludowej; Płock, Warszawa, Kraków, Bydgoszcz, Włocławek, Inowrocław, Ciechocinek i in. nie tylko w celu sprzedaży swoich wyrobów, ale także na pokazy toczenia naczyń na kole garncarskim. Wyroby garncarskie Stępowskiego były wielokrotnie prezentowane na różnorodnych wystawach sztuki ludowej i znajdują się na stałe w zbiorach kilku muzeów, głównie we Włocławku, także w Płocku, Toruniu, Warszawie, Koninie, Inowrocławiu, Bydgoszczy i in.
Członek STL, stypendysta Wojewódzkiego Wydziału Kultury.
Stanisław Stępowski zmarł w 1995 roku.
Marian Pokropek
Laureaci Nagrody 1994
- Bronisław Cukier
- Zuzanna Kawulok
- Olga Kozłowska
- Stanisław Lach
- Teresa Pryzmont
- Julianna Puławska
- Stanisław Stępowski
- Kapela Tadeusza Jedynaka z Przystałowic Małych
- Regionalny Zespół Pieśni i Tańca „Pilsko” z Żywca
- Zespół Regionalny „Grodziszczoki” z Grodziska Dolnego
- Barbara Bazielich
- Janina Foltynowa
- Stefan Deptuszewski