Kapela Rodzinna Kołazińskich jest jedną z najstarszych i ostatnich czynnych kapel weselnych w okolicach Przysuchy. Nestor kapeli, Stefan Kołaziński (ur. 1923 r., zmarł w 2010 r.) gry na skrzypcach uczył się od ojca Michała. W 1938 r. stworzyli kapelę, grali na weselach i zabawach. Po śmierci ojca (w 1944 r.), syn kupił harmonię pedałową, przeznaczając ją dla swojej córki Wiesławy (ur. 1949). Sam uczył ją gry i od 1962 r. tworzyli kapelę weselną. Od 1970 r., przez kilkanaście lat, kapela Kołazińskich grała w poszerzonym składzie: Stefan Kołaziński na skrzypcach, Wiesława Gromadzka na harmonii pedałowej, Jan Plaskota na bębenku. Przyśpiewki i wyrywasy śpiewała W. Gromadzka i wnuczka S. Kołazińskiego – Agnieszka Socha. Stali się najpopularniejszą kapelą weselną. Szczególne uznanie budziła kobieta – harmonistka, jej umiejętność śpiewania od harmonii orazżywiołowe wykonywanie przyśpiewek, pełnych wigoru, dowcipu i rubaszności.

Kapela Kołazińskich w 1971 r. wzięła udział w Festiwalu w Kazimierzu, zdobyła tam III nagrodę. Szczególnie wysoko oceniono repertuar kapeli, zwłaszcza mazurki i oberki oraz umiejętności wykonawcze. W latach 80-tych S. Kołaziński występował sporadycznie, głównie zajmował się pracą w gospodarstwie. Po kilkuletniej przerwie kapela wróciła do muzykowania biorąc udział w konkursach, festiwalach i przeglądach folklorystycznych. W 2000 r. Kapela Kołazińskich po raz kolejny wzięła udział w Festiwalu w Kazimierzu.

Gra kapeli udokumentowana została przez nagrania Radiowego Centrum Kultury Ludowej, Polskiego Radia, Radio Kielce, archiwa Instytutu Sztuki PAN, Andrzeja Bieńkowskiego oraz Stowarzyszenia „Dom Tańca”.

Adolf Krzemiński